شاخصهای بومشناختی بهطورمعمول برای فراهم کردن اطلاعات سینوپتیک در خصوص وضعیت اکوسیستمها به کار گرفته میشوند و انتظار میرود تا درصورتیکه بهطور مؤثر به کار گرفته شوند، شرایط و روندهایی را آشکار سازند که به توسعه فرایندهای برنامهریزی و تصمیمگیری کمک کنند. بااینحال، کاربرد شاخصهای بومشناختی جای سؤال دارد و درنتیجه باید با رعایت معیارهای صحیح و در شرایطی که با استفاده و دامنه موردنظر سازگار هستند، رسیدگی شوند؛ در غیر این صورت ممکن است منجر به ایجاد تفاسیر گمراهکنندهای از دادهها گردند.